स्वच्छ निर्मळ हवेत खुलते निसर्गाची आभा,
लोभवते आपल्याला ही माथेरानची शोभा..
खोलवर दरी इथे तिन्ही बाजूंना वसलेली,
हिरवीगार राई तिथे चौफेर पसरलेली..
कडेकपारीतुन खळ्खळुन हसणारे पाणी,
थक्क होतं मन ऐकुन ती निसर्गवाणी..
लांबुन दरीमध्ये दिसतं एक तळं छोटसं,
आपल्याकडे पहात ते खुदकन् हसतं छानसं..
क्षितिजाच्या सीमेवर लालबुंद गोळा झुकलेला,
मावळतीला जाताना कसा रंग उधळुन गेला..
लाल-नारिंगी-सोनेरी, धवल-चंदेरी नि पिवळा,
निळ्या निळ्या आकाशी असा रंगांचा रम्य सोहळा..
या निसर्गाला भरुन घ्यावं मनाच्या कवेत,
उतरवावं ते सौंदर्य मग एखाद्या कवितेत..
No comments:
Post a Comment